Miejskie Centrum Opieki dla Osób Starszych, Przewlekle Niepełnosprawnych oraz Niesamodzielnych w Krakowie

28 marca 2023

Podopieczny z demencją – czy zawsze należy mówić prawdę?

  1. Strona główna
  2. Aktualności
  3. Podopieczny z demencją – czy zawsze należy mówić prawdę?
Kiedy zaburzenia pamięci nasilają się, Twój bliski może zacząć zadawać pytania, na które bardzo trudno jest udzielić właściwej odpowiedzi. Czy mówić prawdę i ryzykować, że wywoła u podopiecznego niepokój i pobudzenie? Czy też kłamać, by uniknąć tego rodzaju reakcji? Przy okazji Międzynarodowego Dnia Bez Kłamstwa rozważamy dostępne rozwiązania.

 

Starsza kobieta pociesza zmartwionego mężczyznę

 

Umiejętność reagowania w sytuacjach, gdy bliski nie może sobie przypomnieć ważnej osoby, miejsca lub wydarzenia stanowi jedno z największych wyzwań, przed którymi stoją opiekunowie i członkowie rodziny osoby cierpiącej na demencję. Niestety, jedno uniwersalne rozwiązanie nie istnieje – to ważne, by dostosować reakcję do sytuacji i potrzeb chorego.

Bywają sytuacje, w których podążanie za tym, co w danym momencie bliski uważa za prawdę, wydaje się być najlepszym rozwiązaniem. W niektórych jednak przypadkach konfrontowanie z faktami może być dla podopiecznego druzgocącym doświadczeniem. „Jeśli dana osoba mówi coś, o czym wiesz, że nie jest prawdą lub nie jest możliwe, spróbuj spojrzeć poza to, co mówi, i zamiast tego przyjrzyj się emocjom, które za tym stoją” — sugeruje Alzheimer’s Society. Na przykład, jeśli chorzy dopytują o matkę, która już nie żyje, może to oznaczać, że odczuwają lęk lub potrzebują pocieszenia. Zaspokajając potrzeby emocjonalne (związane np. z poczuciem bezpieczeństwa), możemy jednocześnie uniknąć bezpośredniej, bolesnej konfrontacji.

W jaki sposób reagować w podobnych sytuacjach?

  • Odwrócenie uwagi: zamiast przypominać o odejściu bliskiej osoby, możesz poprosić podopiecznego, by opowiedział Ci historię z nią związaną. Możesz również spróbować zaangażować bliskiego w jakąś czynność lub zainicjować zmianę tematu rozmowy.
  • Używanie półprawd, aby zaspokoić prośbę lub potrzebę: zamiast stwierdzać, że matka bliskiej osoby zmarła wiele lat temu, możesz spróbować powiedzieć, że nie może jej odwiedzić, zapewniając jednocześnie, że jest bezpieczna.
  • Chociaż jawne okłamywanie chorego powinno być traktowane jako ostateczność, istnieją okoliczności, w których wydaje się być jednak najbardziej właściwą reakcją – zwłaszcza, gdy inne opcje z pewnością przysporzyłyby ukochanej osobie ogromnego cierpienia. Jak podkreśla Daily Caring: „Wykorzystywanie niewiarygodnych kłamstw w celu potwierdzenia uczuć i uspokojenia z pewnością nie jest tym samym, co kłamstwo w złej intencji”. Zazwyczaj tego rodzaju „terapeutyczne kłamstwo” jest stosowane w sytuacjach, gdy problem wiąże się z silnymi emocjami lub też jest stosunkowo trywialny (innymi słowy – nie ma sensu ryzykować zdenerwowania ukochanej osoby tylko po to, by poprawić ją w czymś, co nie ma większego wpływu na jej życie).

Jeżeli potrzebujesz wsparcia i wskazówek dotyczących opieki nad osobą z zaburzeniami neuropoznawczymi – zapoznaj się z ofertą bezpłatnych usług na naszej stronie.

Źródło: https://www.seniorlink.com/blog/is-lying-to-your-loved-one-with-alzheimers-ok